Быццам сон забыты…

Подробности Категория: Вершы аб родным крае

****

Быццам сон забыты –

Ранак сіні,

Сонца затуманенага ўсход.

Прама пада мною

Супраць плыні

З лайбаю

Грабецца параход.

Поплаў,

Ад гарачыні сасмяглы,

І зялёны ўтульны гарадок

Абуджае стомлены,

Працяглы,

Некалі гарэзлівы гудок.

Ранак ніткі

З сонечнай кудзелі

На сукенку чэрвеню

Прадзе.

Сумны жарт:

-І мы калісь гудзелі! –

 веру,

Што нікому

Блытаецца ў сябра

Ў барадзе.

Толькі я не

Голас мой

Не патрывожыць слых,

Што адолець не змагу я

Стому,

Што навек угаманіўся,

Сціх.

Я здавацца не хачу

Без бою

І кажу:

-Мы пагудзім яшчэ!

Параходзік хвалю

За сабою,

Быццам валакушу,

Валачэ.