РАЦЭ МАЙГО МАЛЕНСТВА
Подробности Категория: Вершы аб родным крае
РАЦЭ МАЙГО МАЛЕНСТВА
Хоць і завешся Гараджанкай,
Ты не пястухай гарадской
Была адвеку,
А сялянкай –
Вясёлай,
Шчодрай,
Гаманкой.
Як і твае,
Мае вытокі
У той зялёнай старане,
Куды уладна біятокі
Ізноў паклікалі мяне.
З табой да скону закаханы
Мы ў кожны поплаў,
Кожны луг,
Ва ўсе пагоркі
І паляны,
Што аксаміцяцца
Наўкруг.
Без іх жыццё,
Што катаванне…
І мы ўсё кружымся ля іх –
З любімым краем расставанне
Адтэрміноўваем
На міг.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.