БЕЛАРУСКІ ДЗЯРЖАЎНЫ МУЗЕЙ НАРОДНАЙ АРХІТЭКТУРЫ І ПОБЫТУ — BELCULT.BY

Праезд: ад аўтастанцыi «Паўднёва-Заходняя» прыгараднымі аўтобусамі ў накірунку:Мiнск – Гарадзiшча, Дубянцы, калгас Калініна,Заходнія могілкі.

Афіцыйны сайт: www.etna.by

E-mail: info@etna.of.by

Тэлефон для даведак:

+375 (17) 209-41-63 (акрамя суботы і нядзелі); +375 (17) 507-69-37 (акрамя панядзелка і аўторка);

+375 (29) 697-89-01 (Velcom);

З 1 лістапада 2014 года экспазіцыя музея для наведвальнікаў працуе:

з 10.00 да 17.00, каса працуе з 10.00 да 16.30.

Выхадныя дні: панядзелак, аўторак, дзяржаўныя святы

МАПА ПРАЕЗДУ

Беларускі дзяржаўны музей народнай архітэктуры і побыту адносіцца да тыпу музеяў пад адкрытым небам або музеяў-скансэнаў. Музеі гэтага тыпу – гэта адна з формаў захавання і паказу помнікаў гісторыі і культуры ў блізкім да натуральнага асяроддзі. Як музей, што дэманструе народную, традыцыйную культуру краіны ў адзінстве яе рэгіянальных і лакальных асаблівасцей, Беларускі дзяржаўны музей народнай архітэктуры і побыту адносіцца да музеяў этнаграфічнага комплекснага профілю рэспубліканскага значэння. Важным элементам экспазіцыі музея пад адкрытым небам з’яўляецца ландшафт. Беларускі скансэн адносна малады ў параўнанні з аналагічнымі музеямі свету.

Ідэя стварэння музея народнай архітэктуры і побыту пад адкрытым небам упершыню была выказана ў 1908 годзе вядомым мастаком Фердынандам Рушчыцам, аднак Першая сусветная вайна, а потым Другая сусветная вайна перашкодзілі ажыццяўленню яго задумы.

У 50-60-я гады на Беларусі інтэнсіўна вялося новае будаўніцтва, ствараліся аграпрамысловыя комплексы, паляпшыўся дабрабыт сяла, вызначаліся неперспектыўныя пасяленні. Узнікла рэальная пагроза страты помнікаў драўлянага дойлідства і народнай матэрыяльнай культуры.

З 1961 года на старонках рэспубліканскага друку з’яўляецца шэраг артыкулаў аб неабходнасці захавання помнікаў народнай архітэктуры і стварэння музея пад адкрытым небам.

9 снежня 1976 года  Урадам Рэспублікі была прынята Пастанова № 367 “Аб стварэнні Беларускага дзяржаўнага музея народнай архітэктуры і побыту”,  а для яе рэалізацыі загадам Міністэрства культуры арганізавана Рабочая група па стварэнню музея. У склад Рабочай групы ўвайшлі архітэктары, гісторыкі і этнографы.  Пачалася вялікая навукова-экспедыцыйная работа па рэгіёнах рэспублікі з мэтай вывучэння, пошуку, фіксацыі і перавозкі помнікаў народнай драўлянай архітэктуры, прадметаў побыту, рамёстваў і промыслаў музейнага значэння.

Музейны комплекс павінен быў уключаць больш 250 помнікаў і 50 тыс. экспанатаў, вытворча-гаспадарчую зону, аб’екты інжынернага забеспячэння, унутрымузейныя дарогі, аб’екты добраўпарадкавання.

На працягу  1987  — 1994 гадоў  для  наведвальнікаў былі адчынены  тры навукова-экспазіцыйных сектары:  «Цэнтральная Беларусь» і часткова сфарміраваныя  «Паазер’е» і «Падняпроўе».  Сёння ў склад экспазіцыя Беларускага дзяржаўнага музея народнай архітэктуры і побыту ўваходзяць каля 40 аб’ектаў, частка якіх знаходзіцца  ў стадыі рэстаўрацыі.